Een gevoel van zwelling, zware benen, afgetekende enkels aan het einde van de dag... Waterretentie is misschien een onopvallend probleem, maar het heeft een grote invloed op het dagelijkse comfort. Het komt vaak voor bij vrouwen en is vaak het gevolg van een verstoorde bloedsomloop of een verstoord hormonaal evenwicht. Ontdek op Soin-et-Nature zachte, doelgerichte homeopathische oplossingen om je lichaam te helpen vocht beter af te voeren, zonder bijwerkingen. Een natuurlijke aanpak om het gevoel van zwelling te verminderen en meer lichtheid in je bewegingen te krijgen.
Vrouwen hebben meer last van vocht vasthouden dan mannen. Er zijn veel oorzaken en ze kunnen per persoon verschillen, of zich zelfs ophopen bij dezelfde persoon. Waterretentie of oedeem betekent dat het lichaam meer water heeft opgeslagen dan het afvoert. Als gevolg daarvan verwijden de bloedvaten zich, waardoor water in de weefsels kan ontsnappen en het gevoel van zwelling en pijn ontstaat. Gezwollen vingers, kuiten die twee keer zo groot worden en zware benen zijn allemaal gevolgen van het vasthouden van water. Deze stoornis komt heel vaak voor.
Waterretentie, vaak verward met cellulitis, veroorzaakt zwelling. Met de komst van warmer weer worden het vasthouden van water en cellulitis een groot probleem voor veel vrouwen. Maar we kunnen dit probleem niet aanpakken zonder de oorzaken van hun verschijning te analyseren.
Onder onze huid hebben we een panniculus van vetlaag die ondersteund wordt door netweefsel en collageen en doorbloed wordt door de microcirculatie die energie levert (of onttrekt) in de vorm van vet aan het lichaam, afhankelijk van de behoeften. Het fysiologische evenwicht kan echter soms verstoord worden door externe factoren.
In dergelijke gevallen breken de vetweefselcellen af en laten ze triglyceriden los in de intercellulaire ruimten, waardoor het microcirculatienetwerk wordt samengedrukt, de efficiëntie ervan sterk verandert en oedeem en een 'sinaasappelhuid' worden bevorderd. De bloedsomloop en het lymfestelsel hebben ook de taak om vloeistoffen en metabolische afvalstoffen af te voeren. Een verstoring van deze systemen bevordert het vasthouden van vloeistoffen en gifstoffen in de weefsels en daarmee ontstekingsprocessen in het vetweefsel. Mensen met cellulitis hebben vaak ook problemen met de perifere bloedsomloop, zoals veneuze insufficiëntie met onvoldoende lymfedrainage. Ook het vasthouden van water kan van invloed zijn op de aanwezigheid van cellulitis.
In de homeopathie is het essentieel om een duidelijk onderscheid te maken tussen de oorzaken en symptomen van cellulitis en het vasthouden van water, omdat de behandeling ervan een persoonlijke, gerichte aanpak vereist op basis van de toestand van de patiënt. Nauwkeurige identificatie van deze onevenwichtigheden maakt het mogelijk om passende remedies voor te stellen, die inwerken op de fysiopathologische mechanismen die specifiek zijn voor elk geval.
De mechanismen achter het verschijnen van deze vorm van cellulitis, die het gevolg is van een opeenhoping van vet (adipocyten) in de onderhuidse weefsels, zijn welbekend. Deze aandoening treft vooral vrouwen en kan het gevolg zijn van een of meer factoren, waarvan de meest voorkomende zijn: erfelijkheid, overmatige calorie-inname (te veel eten of een dieet dat te rijk is aan koolhydraten en vetten), hormonale onevenwichtigheden (met name te veel oestrogeen), onvoldoende veneuze en/of lymfatische circulatie.
Het is vermeldenswaard, ook al is het niet erg goed voor het moreel, dat matige cellulitis, ook wel fysiologische cellulitis genoemd, bij ongeveer 95% van de vrouwen voorkomt. Het verschijnt voor het eerst in de puberteit, in zijn stevige, gevoelige vorm, met een huid die geleidelijk rood en korrelig wordt op de dijen en billen. Vanaf de late adolescentie tot aan de menopauze wordt cellulitis zacht en slap, met de vorming van onderhuidse bobbels. Dit staat bekend als kuiltjes of sinaasappelhuid.
Natuurlijk is er een genetische aanleg (erfelijk), maar obesitas en overgewicht worden door velen ook als een belangrijke risicofactor beschouwd en hoewel slanke vrouwen niet vrijgesteld zijn van deze pathologie, hebben ze toch beperktere manifestaties. In het bijzonder hebben we het over gezwollen, pijnlijke benen waar het opgehoopte vocht niet naar boven kan komen en stagneert in de onderste ledematen.
Het vasthouden van water is geen synoniem voor cellulitis, maar het is zeker een aandoening die kan bijdragen aan het verschijnen ervan. Waterretentie is een onevenwicht tussen het veneuze en lymfatische systeem en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van wijdverspreid onderhuids oedeem, als gevolg van onvoldoende afvoer van vloeistoffen, aangemoedigd door de neiging van de cellen om vloeistoffen, toxines en minerale zouten vast te houden.
Waterretentie wordt meestal veroorzaakt door een onevenwicht tussen twee specifieke minerale zouten, kalium en natrium, die de slechte efficiëntie van het lymfestelsel in zijn activiteit verergeren en ook de bovenste ledematen en de buikstreek aantasten. De oorzaken die het begin van vochtretentie bepalen, zijn over het algemeen gekoppeld aan slechte voeding en een zittende levensstijl. Als er naast problemen met de microcirculatie ook echte cellulitis ontstaat, is dit een teken dat er ook andere factoren in het spel kunnen zijn: hormonale onevenwichtigheden (zoals een teveel aan oestrogeen), het gebruik van medicijnen (zoals orale anticonceptiemiddelen), periodes van ernstige stress en nervositeit.
Voeding speelt een fundamentele rol in deze onbalans, zowel als oorzakelijke factor als mogelijke remedie. Het is daarom belangrijk om vast te stellen of oedemateuze zwellingen verband houden met slechte eetgewoonten en/of overgewicht, om actie te kunnen ondernemen. Een teveel aan natrium verhoogt bijvoorbeeld het vasthouden van water, net als een overmatige calorie-inname.
Vanuit voedingsoogpunt is het een goed idee om de hulp van een deskundige voedingsspecialist in te roepen om de werkelijke caloriebalans vast te stellen en een geschikte voedingsaanpak te kiezen om de microcirculatie, de vermindering van de ontstekingstoestand en een efficiënte stofwisseling te ondersteunen.
Als het hele lichaam is aangetast door het vasthouden van water.
Dosering: 3 korrels, 3 keer per dag.
Te gebruiken bij waterretentie in de onderste helft van het lichaam, in contrast met gewichtsverlies in de bovenste helft, bij proefpersonen die altijd dorst hebben en zout verkiezen boven suiker. Hier wordt het vasthouden van water verergerd door de hitte en de zee.
Dosering: 3 korrels, 3 keer per dag.
Natrum sulfuricum 9CH :
Aangewezen bij chronische infiltratie van het hele lichaam met overgevoeligheid voor vocht, een vaak depressieve neiging, bij verlegen en impressionistische personen. Verergert in vochtige gebieden, ook aan zee.
Aanbevolen dosering: 3 korrels 3 keer per dag.
Aanbevolen als waterverlies gepaard gaat met vetzucht en algemene impasto, met oedeem aan de voeten 's avonds en neiging tot wratten. Deze aandoening komt vaak voor na vaccinatie. Als de waterretentie alleen in de benen plaatsvindt.
Dosering: 3 maal daags 3 granules.
Aanbevolen bij verkoudheid met een ijskoud gevoel in de botten, oedeem van de handen en onderarmen en moeilijk zweten.
Aanbevolen dosering: 3 korrels 3 keer per dag.
Aangewezen bij zwaarlijvigheid met lymfatische vereffening, afwezigheid van transpiratie, kilte, trage stofwisseling, inactieve en koude personen.
Aanbevolen dosering: 3 korrels 3 keer per dag.
Gebruiken bij koude, cyanotische ledematen, met oedeem van de ledematen, vooral voor de menstruatie.
Het is mogelijk om de homeopathische behandeling van vochtretentie te combineren met 50 druppels Coryllus Avellana 1DH en Betula Alba 1DH die 's avonds moeten worden ingenomen tot verbetering optreedt.
Al het advies over het gebruik van homeopathie is voornamelijk gebaseerd op het boek "L'homéopathie de A à Z" van Dr. Jean-Louis Masson, uitgegeven door Marabout, 2003. De adviezen die u op deze pagina vindt, zijn het resultaat van onderzoek door onze apothekers aan de hand van medische literatuur en zijn niet afhankelijk van de Boiron laboratoria. Bovendien vervangt dit advies geenszins het advies van uw homeopathische arts. Het kan een medisch consult niet vervangen. U mag ook nooit zelf een lopende behandeling onderbreken of de dosering wijzigen.
Raadpleeg de bibliografie van de werken die als informatiebron worden gebruikt voor alle homeopathische geneesmiddelen op deze speciale pagina: Bibliografie.
